چه جمعه ها که یک به یک، غروب شد نیامدی...
چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی...
خلیل آتشین سخن، تبر به دوش بت شکن...
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد، نیامدی...
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم، نه...
برای عده ای چه خوب شد نیامدی...
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام...
دوباره صبح،ظهر، نه غروب شد نیامدی...
اما...روزی خواهد آمد تا دلهای ما را انیس و مونس گردد،وعده های پیامبران را جامه ی عمل بپوشاند،عدل را بگسترد و ستم را برچیند...
او،همنام پیامبر خداست و شبیه ترین افراد به رسول الله(ص) در صورت و سیرت، در خلقت و اخلاق...
او حجت خدا در روی زمین و ذخیره ی الهی برای اصلاح جهان است و مصلح جهانی است...
وقتی حکومت عدل مهدوی،سایه گستر شود، آغوش جهان به روی احکام الله باز خواهد شد و در رگهای حیات جوامع،خون دین و نفس قرآن، جاری خواهد گشت. ایثار و اخلاص و صداقت،سکه ی رایج دوران خواهد بود.
آری، وقتی آن خورشید بلند ماه شعبان، ظهور کند، سنت رسولان و احکام قرآن را احیاء می کند و مدار حکومت را بر محور دین قرار می دهد...
منتظران واقعی و یاران او همه مخلص اند و فداکار،سلاح بر دوشانی شیفته ی مجاهدت و شهادت. استقامت،مدال و نشان آنهاست و ایمان، ره توشه ی حرکتشان و توکل، تکیه گاه همیشگی شان...
مردانی قویدل و آهنین اراده،سختکوش و خودساخته...شب زنده داران و نیایشگران شب و تلاشگران روز...
و...سلام بر آنکه چشم و چراغ اهل عرفان است و دیده ها به راهش،نوید شادی می آورد و نیمه ی شعبان،شکوفه ی سرور می پراکند...
سلام بر آنکه تولدش، میلاد شور و شوق است ،وجودش ،خورشید عصر انتظار است...
سلام بر او که وارث شریعت احمد و احیاگر دین محمد(ص) است...
سلام بر مهدی(عج)،جلوه گاه رحمت آفریدگار و...امیدآفرین عصر انتظار...