بخشی از زندگی سراسر افتخار اسوه ی مبارزه و جهاد ،آیت الله امام موسی صدر (کثرالله امثاله) :
آیت الله سید موسی صدر ، در سال 1307 هجری شمسی در شهر مقدس قم، دیده به جهان گشود.ایشان، تحصیلات حوزوی را در همین شهر مقدس آغاز نمود و همزمان، دروس جدید را در دبیرستان سنائی ، همراه با شهید مظلوم آیت الله بهشتی، ادامه دادو در سن بیست سالگی در دانشکده حقوق دانشگاه تهران، مشغول گردید و پس از اخذ فوق لیسانس به نجف عزیمت نموده و از محضر مراجع و اساتید بزرگ حوزه ی نجف بهره مند گردید. سپس به قم مراجعت و با حمایت آیت الله بروجردی و همکاری بزرگانی چون آیت الله مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، علی دوانی و نوری همدانی، اولین شماره مجله ی اسلامی(مکتب اسلام) را راه اندازی نمود.بدنبال این اقدام، آیت الله صدر، توسط ساواک احضار و بازجوئی شد.
آیت الله سید موسی صدر در اواخر سال 1338 ، به لبنان عزیمت نمود و با تسلط کامل بر زبانهای عربی، انگلیسی و فرانسه و ظاهری بسیار جذاب، در شهر صور در بیست کیلومتری مرز اسرائیل ساکن شده و رهبری شیعیان لبنان را بر عهده گرفت.ایشان با برنامه ریزیهای خود، ضمن بالا بردن معلومات دینی شیعیان، نسبت به افزایش توان مالی آنان و همچنین برچیدن کانونهای فساد و بی بند و باری از لبنان و ترویج چادر و حجاب، فعالیت های زیادی را به ثمر رساند و البته همزمان، مبارزات خود علیه رژیم پهلوی را نیز ادامه می داد و از 15 خرداد سال 42، با امضای تلگراف علمای نجف برای آزادی امام خمینی(ره) پرونده سید موسی در ردیف پرونده های حساس ساواک قرار گرفته بود.ایشان در سال 1975، رسما تاسیس جنبش امل لبنان را اعلام کرد و وحدت عجیبی را در میان مردم لبنان در مقابل اسرائیل ایجاد کرد . وی همواره از حضرت امام خمینی(ره) بعنوان الامام الاکبر یاد می کرد و می گفت: ایشان، استاد من و همه ی علمای مبارز ایران است. امام موسی صدر در سوم شهریور 1357 ، به دعوت معمر قذافی وارد لیبی شد. ایشان شش روز بعد به دیدار قذافی رفت اما دیگر از ایشان خبری نشد. دولت لیبی ادعا کرد که امام موسی صدر در روز 9 شهریور ، لیبی را به قصد ایتالیا ترک کرده اند. اما ایتالیا اعلام کرد که فقط چمدان های سید موسی و همراهانش به این کشور رسیده است. اخبار موثق حکایت از آن دارد که ایشان هیچ گاه از لیبی خارج نشده است و بعد از 32 سال، نشانه هایی از حبس و حضور ایشان در لیبی وجود دارد و خورشید وجود این سلاله ی حسینی همچنان با مظلومیت ، پنهان است...
به امید دیدارش ...