صقربن دلف می گوید: از امام جواد علیه السلام شنیدم که فرمود: امام بعد از من علی است.. و امامت بعد از او با فرزندش حسن می باشد..آنگاه سکوت کرد. عرض کردم یابن رسول الله، امام بعد از حسن کیست؟ حضرت گریه ی شدیدی کرده و فرمود: بعد از حسن، فرزندش قائم به حق و امام منتظر است. عرض کردم: چرا قائم نامیده شد؟ فرمود: زیرا بعد از آن که نام او از میان می رود و اکثر کسانی که به او اعتقاد دارند، از او رویگردان می شوند، قیام می کند. بحارالانوار/ج51/ص 30

به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عرض شد: ای فرستاده ی خدا، آن قائمی که از نسل توست، چه زمانی ظهور خواهد کرد؟ ایشان فرمودند: مثل او همچون قیامت است که جز خداوند ،هیچ کس آن را به موقع خود، آشکار نمی گرداند. این حادثه بر آسمان ها و زمین گران است و جز ناگهانی، به شما نمی رسد..
همچنین در پایان نامه ی حضرت ولی عصر (عج) به شیخ مفید، آن حضرت می فرمایند: هر یک از شما شیعیان، کاری کند که به دوستی و محبت ما نزدیک شود و از خشم و ناخشنودی ما دوری گزیند. زیرا امر ظهور، یکباره و ناگهانی رخ می دهد و در آن زمان، دیگر نه توبه ی کسی سود می بخشد و نه پشیمانی از گناه، از مجازات، نجاتش می دهد.
ما بعد الظهور ص 319

حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند: وقتی خدای تعالی به قائم اجازه ی خروج می دهد، در مکه بر فراز منبر می رود و مردم را به سوی خود فرا می خواند و آنها را قسم می دهد و به حقوقی که بر آنها دارد، فرا می خواند تا او هم به سنت رسول خدا(ص) و علم خویش عمل کند. در این هنگام، خداوند جبرئیل را نزد او می فرستد و او می گوید من اولین کسی هستم که با تو بیعت می کند. دستت را بده تا بیعت کنم. آنگاه با او بیعت می کند و پس از او 313 نفر با او بیعت خواهند کرد..
بحارالانوار /ج52 ص 337

حضرت امام امیرالمؤمنین علیه السلام در تفسیر آیه ی ( و له اسلم من فی السموات و الارض، طوعا و کرها- آل عمران، آیه 83 هر که در آسمان ها و زمین است،خواه ناخواه سر به فرمان او نهاده است و به سوی او بازگردانده می شود ) فرمودند: این آیه درباره ی قائم(ع) نازل شده است،آنگاه که اسلام را بر یهود و نصارا و صائبان و ملحدان و مرتدان و کافران در شرق و غرب زمین عرضه می نماید، پس هر که با رغبت، آن را پذیرفت، دستور می دهد نماز و زکات و دیگر واجبات پروردگار را بجای آورد و هر که اسلام نیاورد،گردنش را خواهد زد تا در شرق و غرب جهان ،جز موحدان، کسی باقی نماند. همچنین ابوبصیر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که حضرت صادق (ع) در پاسخ به این سؤال که امام مهدی(عج) با اهل ذمه چه می کند؟ فرمودند: با آنها همچون پیامبر(ص) ، صلح می کند تا با کمال خواری به دست خود جزیه دهند.
ما بعد الظهور ص 513

داشتیم از خط به عقب بر می گشتیم. شهید قائم مقامی کنارم بود و می گفت: نمی دانم چه کرده ایم که خداوند ما را لایق شهادت نمی داند. گفتم: شاید می خواهد ما خدمت بیشتری به اسلام بکنیم. پاسخ داد: نه، من باید شهید می شدم و الان وجدانم ناراحت است. آخر در خواب دیده بودم که شهید می شوم و امام زمان، دستم را گرفته و با خود می برد.
در همین حال، یک خمپاره ی 120 کنار ماشین ما به زمین خورد و این بنده ی عاشق به شهادت رسید.هنگام شهادت، لبخند بسیار زیبایی بر لب داشت که همه مان را مسحور خود کرده بود. گویی مشایعت امام زمان(عج) او را چنین به وجد آورده بود..

حضرت امام حسن مجتبی (ع) در بیان وقایع روز ظهور می فرمایند: وقتی خورشید بدرخشد و نورافشانی کند، فریادگری از قرص خورشید، به زبان عربی فصیح فریاد می زند و صدایش را به گوش همه ی ساکنان زمین و آسمان می رساند که: ای گروه مخلوقات، این مهدی آل محمد (ص) است. او را با نام خود که همنام جد بزرگوارش، رسول اکرم(ص) است، نام می برد و کنیه و نسبش را بیان می کند، هیچ موجود زنده ای در جهان نمی ماند، مگر اینکه آن بانگ را می شنود و همه مردم شهری و روستایی ، از ساکنان خشکی و دریا و جزیره ها با یکدیگر بازگو می کنند و آنچه را با گوش خود شنیده اند ، از یکدیگر می پرسند که آنها چگونه شنیده و فهمیده اند؟....
 یوم الخلاص ص 879

 حضرت امام باقر علیه السلام فرمودند: آن که از شما این امر (غیبت) را شناخته و منتظر آن باشد و خیر را در آن بداند، مانند کسی است که به خدا قسم، در رکاب قائم آل محمد (ع) با شمشیر خود جهاد کرده باشد. سپس فرمود: بلکه والله مثل کسی است که در خدمت رسول خدا (ص) با شمشیر جهاد کرده باشد. سپس بار سوم فرمود: بلکه به خدا قسم همچون کسی است که در خیمه ی رسول خدا(ص) شهید شده باشد.
همچنین امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا به خدا سوگند، کسی از شما بر این حالی که در آن هستید نمیرد،مگر آنکه نزد خداوند از بسیاری از کشته شدگان در بدر و احد برتر باشد، پس شما را مژده باد...
مکیال المکارم /ج2/ص190

ریسمان‌ها معمولاً از دو یا چند رشته به‌هم تابیده درست شده‌اند. ریسمان محکم و پاره نشدنی‌ای که قرآن برای بیرون آمدن از چاه بدبختی و گیج و گولی و راه‌یابی به آرامش و سعادت و سبز بختی پیشنهاد می‌کند مانند همه ریسمان‌ها تک‌رشته‌ای نیست! دو رشته‌ای که درهم پیچیده‌اند تا با هم عروه‌الوثقی را تشکیل بدهند، یکی ایمان به خداست و دیگری رویارویی طاغوت. یعنی نه گفتن به سیطره قدرت غیرالهی؛ البته در زبان قرآن، این مسأله قبل از ایمان به خدا ذکر شده است و شاید سرّش این باشد که تا دنیای غیر خدا را نکشی و بی‌خیال فریب‌های توخالی‌اَش نشوی، نور ایمان قلبت را روشن نمی‌کند.

به هرحال، این کفر و ایمان به طاغوت و خداوند با هم است که معنا می‌دهند. شاید درباره برخی ایین‌های ساختگی شنیده باشید که با سر و صدای زیاد دم از صلح جهانی و عدم دشمنی بلکه هماهنگی و هم‌صدایی با همه (همة همه) می‌زنند و دین خود را جزیی از اسلام و منطبق بر آموزه‌های قرآن می‌شمارند همین ایه «ریسمان محکم الهی»؛ ایه 256 سوره مبارکه بقره رد روشنی است بر ادعای ایمانی که نمی‌تواند و نمی‌خواهد با طاغوت‌ها در بیفتد! حال امثال موسوی ها و کروبی ها هم همین طور است ابتدا دم از ایمان می زنند ام حوادث روزگار ایمان بدون مبارزه با طاغوت را بلکه همان ایمان بدون مبارزه با طاغوت را هم برای مردم روشن می کند.

ازحضرت امام محمد باقر علیه السلام در مورد تفسیر آیه ی شریفه _ وقاتلوا المشرکین کافه کما یقاتلونکم کافه- با همه ی مشرکان بجنگید، چنانکه آنان همگی با شما می جنگند) سؤال کردند، آن حضرت فرمودند: هنوز تاویل این آیه نیامده است، هنگامی که قائم ما پس از ما قیام کند، آنانکه زمان او را درک کنند ، تاویل این آیه را خواهند دید که بی تردید آئین محمد(ص) به هر نقطه ای که شب و روز می رسد، خواهد رسید و دیگر اثری از شرک روی زمین نمی ماند ، چنانکه خدای تبارک و تعالی می فرماید: دیگر نشانی از آنها به جز اقامتگاه هایشان دیده نمی شود. زمین به وسیله ی مهدی(عج) آباد ، خرم و سرسبز می شود و به وسیله ی او چشمه سارها روان گردد، فتنه ها و چپاول ها از بین برود و خیرات و برکات، بسیار باشد.

یوم الخلاص ص 603